Instagram

Wednesday, December 14, 2011

Aq orang luar....

Assalamualaikum...

pufff..pufff..ops sorry, tengah tiup habuk kat blog gua ni  jap. Bukan setakat dah berabuk, siap bersawan lagi. Camni la gaya blogger tak sejati. Anyway nak masuk sesi luahan perasaan la pulak ye. Nak citer kat orang, cam tade orang nak dengar pulak kan. Baik gua membebel sorang-sorang. Puas jugak hati ni rasenye.

Mula-mula datang belajar kat Jepun lebih kurang 8 bulan lepas, aq rase hidup kat sini memang agak terasing. Mane tak nye, dalam kelas aq sorang je 'orang lua'. Yang lain semue orang Jepun. Tambah lagi, aq ni bukan jenis nak tegur orang. Memang sepanjang dalam kelas, senyap je macam perempuan. Perempuan pun tak camni rasenye. Nak kate tak pandai cakap Jepun, memang tipu la kan, dah belajar bertahun-tahun takkan takleh cakap lagi. Yang pasti semue ni pasal segan, malu, tade topik nak cakap ape, dan macam-macam lagi la yang akhirnye buat aq terdiam seribu bahasa. wooww, ayat esei form3 nih.haha. Dorang senyum, kite senyum balik. Orang Jepun ni, kalau kite tak tegur, sampai mampus la tak bercakap ngan dorang. hampeh la

Masa terus berlalu.. Dalam kepala ni dah risau camne nak hidup kalau tade kawan. Akhirnye datang la jugak idea yang agak bernas. Dengan berbekalkan bakat yang ada, cewaahhh..jap nak py tandas,muntah jap..Aq masuk kelab bola keranjang. Bukan nak main sangat pun. Masuk semata-mata nak cari kawan. Alang-alang tutor aq 'star' basketball. Ikut la sekali. 1st time masuk court training, semue dah pandang pelik kat aq. Gaijin(orang lua) masuk kelab ooo, mesti la dorang pelik.haha.. Ada aq kesah. Pe lagi py amek bola, bawak pgy 3point line pahtu shoot..tupp masukk. haha. Pahtu ramai-ramai "waaaa". Then, sorang demi sorang join shoot sekali. Dalam hati,"yess, plan berhasil". Dan dari situ dapat la kenal dorang. Tapi tak lame lepas tu ada beberapa faktor teknikal menyebabkan aq berhenti dari kelab tu. Bukan sebab tade kawan okayy..Dan dari situ, kalau ade sportday k, festival-festival yang melibatkan basketball, dorang akan ajak main sekali. Dan alhamdulillah mostly of the tournament, kitorang menang.hehe..

Lepas lebih kurang 8bulan kat sini, aq da mula rajin nak tegur-tegur, gurau-gurau bodoh. Segan tu dah kurang, tapi still ada lagi r. Ingat senang ke nak buang 'segan' tuh. Yang bestnye, kalau tanye soalan pasal belajar, memang ramai-ramai datang explain nak bagi paham. Kalau tak paham jugak, dorang akan buat jugak bagi kte paham.*paham ke tak aq cakap ni?..Pahtu, dorang pun dah mula nak kawan ngan rapat agy, dorang ajak la pergi karaoke.(macam taw je aq ni suke karaoke).haha..Pe lagi join la.

Harap-harap lepas ni dapat kawan lagi ramai orang-orang jepun kat sini. Bukan pe, kalau ada kawan, lagi mudah hidup. Nak mintak soklan tahun-tahun pun mudah, nak ajak enjoy2 pun mudah, yang paling penting tadela jadi cam orang nerd je. Senyap sampai ke habis. Alang-alang dah datang dari jauh, pe salahnya join group dorang kan.hurmm..

Ok dah..Penat  cakap sorang-sorang.

Assalamualaikum...

6 comments:

fify manz said...

waa...bestnye nihon jin kt tmpt ko..aku ni...da puas tgur..cube utk borak dgn diorg,tp sepatah jwb...nasib nasib..=(

FAIS RAZAK said...

tu pun lpas macam2 care buat nk bg dorang ckap..
lek ah, awal agy.. bru 8blan oo. ganbatte2.

aidanrariza said...

tu bukan segan. tp gedik. haha

FAIS RAZAK said...

tu ko.. tade keje aq nk mggedik ngn laki. ha3

sjaa64 said...

bagus2...buat ramai kawan ngan bebudak local, senang nanti klo ada apa2 :)

FAIS RAZAK said...

aah.. btul2. klu xde mmg ssah gler nk blajo. mu pun msti byok doh kwan indo.